sos pomidorowy

Przepis pochodzi z książki Davida Shallecka i Erola Munuza Śródziemnomorskie lato. Sezon na Lazurowym Wybrzeżu i Costa Bella, Wydawnictwo Literackie.

Treść przepisu cytat ze strony Wydawnictwa Literackiego:

50 ml (niepełne ćwierć szklanki) oliwy rafinowanej
1 średnia cebula, obrana i przekrojona na 6 cząstek,
każda podzielona na piórka.
3 ząbki czosnku, obrane i lekko rozgniecione
1 łyżka grubo posiekanych sardeli
2 łyżki posiekanej zielonej pietruszki
2 puszki całych pomidorów (po 800 g), zmiksowanych
wraz z sokiem
pół łyżeczki suszonego oregano
pół łyżeczki płatków ostrej papryki
półtorej łyżeczki drobno mielonej soli morskiej
1 łyżka cukru

Usmaż cebulę i czosnek na oliwie, na niezbyt dużym ogniu, w kwasoodpornej głębokiej patelni, w której zmieści się przecier pomidorowy. Świetnie nada się też garnek ze stali nierdzewnej, ponieważ nie wpłynie na smak sosu. Smaż, mieszając, aż cebula i czosnek zmiękną, ale nie zbrązowieją. Powinno wystarczyć 8–10 minut od czasu, gdy cebula zacznie skwierczeć. Wyjmij cebulę i dodaj sardele, rozgnieć je z czosnkiem na pastę drewnianą łyżką.

Dodaj pietruszkę, zamieszaj i smaż jeszcze przez pół minuty. Dodaj pomidorowe purée, oregano, płatki ostrej papryki, sól i cukier. Zmniejsz płomień i powoli, ostrożnie gotuj sos przez 30–40 min. Mieszaj od czasu do czasu i pilnuj, by się nie przypalił. Powinien zrobić się jaśniejszy, bąbelki będą ukazywać się na powierzchni, a nie pojawiać od spodu. W razie potrzeby przypraw do smaku.

Moja wersja tego przepisu ograniczyłaby się do jednego akapitu i prawie nic by z niego nie zostało, dlatego pozwoliłam sobie na cytat i odesłanie do strony wydawnictwa.

O i jak widać nie wyjęłam cebulki z mojego sosu, a pomidory miałam w puszcze już pokrojone i nie zmiksowałam ich tylko pozostawiłam w małych kawałkach.

Jeszcze jedna uwaga, te pomidory w puszkach, które można kupić w Polsce są w puszkach 400 gramowych, więc potrzebne są 4 puszki pomidorów a nie 2.