Placek z pokrzywą

Syn marnotrawny (a właściwie to córka) powraca. Niebyło mnie ponad miesiąc, ale to nie znaczy, że nic kuchennie się nie działo. Może trochę na zwolnionych obrotach, ale powstało kilka dość fajnych potraw tylko jakoś nie było mi po drodze, żeby je wrzucić. W ramach lekkiego usprawiedliwiania się przed samą sobą - to miałam problemy z internetem, później byłam chora (po raz 4 w tym roku) i chyba byłam trochę zmęczona - jeden dzień wolnego i znowu jestem.

Dzisiaj będzie placek z pokrzywą - przepis wzięty z książki, którą otrzymałam jako urodzinowy prezent - książka nosi tytuł MammaMia Prawdziwa kuchnia włoska, Cristina Bottari, Wydawnictwo Publikat. Jak tylko zobaczyłam przepis wiedziałam, że muszę go zrobić.

Placek z pokrzywą

500 g mąki

300 g liści pokrzywy (może być szpinak)

250 g ricotty

1 ząbek czosnku

300 ml wody

20 g drożdży

3 łyżki oliwy z oliwek

sól i pieprz 

300 g pokrzywy to jest dobra siatka zerwanych czubków pokrzyw

 Liście pokrzywy obgotować we wrzątku około 5 minut.

Drożdże rozpuścić w niewielkiej ilości ciepłej wody. Jak się "ruszą" to zagnieść ciasto - mąka, woda, rozpuszczone drożdże, 2 łyżki oliwy, szczypta soli. Odstawić ciasto na 30 minut, aż wyrośnie.

Grubo posiekać pokrzywę. Podsmażyć na patelni na odrobinie oliwy z rozgniecionym czosnkiem - chodzi o to żeby pozbyć się ewentualnego nadmiaru wody. Wymieszać z ricottą, pososolić i popieprzyć.

Wyrośnięte ciasto podzielić na 2 części. Jednym plackiem wyłożyć dno okrągłej blachy, wyłożyć nadzienie, przykryć drugim plackiem.  Odstawić do wyrośnięcia na 30 minut. Posmarować oliwą i piec w temperaturze 190 st.C przez 25-30 minut.

Podawać na ciepło lub na zimno. Doskonale sprawdziło się jako drugie śniadanie w pracy.

Część domowników o tym, że je pokrzywę dowiedziała się dopiero po tym jak pochwaliła danie, że smaczne. Wniosek - pokrzywa nie taka straszna, jak ją malują.